En wat als je nu alles overboord gooit? #11
Haha. Ik hoor me nog zo vragen: “Maar, hoe zit het dan met de pauzes? Want ja ik doe graag een dutje in de middag voor mijn energielevel. En kan ik dan sporten in de pauze? En en en…”
Nona de control is weer in actie. Ofwel, Nona de masculine energy hoe wij het de afgelopen weken vaker uitspreken. SOMS KAN IK DAT WEL UITSPUGEN. Maar ik weet dat het zo werkt. Masculine en feminine energy. Je moet meer vanuit je feminine leven, blabla. Ja is goe.
Ik doe dus een breathwork facilitor training om uiteindelijk ademwerk sessies te kunnen geven. En hoe denk ik dat te kunnen doen als ik mezelf altijd in strak regime vastbindt? Ik dacht dat nou als ik dan 2 uur pauze heb, dan kan ik naar huis, even zwemmen dit doen dat doen en dan als ik thuis ben kan ik nog ff een yoga sessie knallen want ik heb zo weinig gedaan op een dag. Eindstand: KAPOT moe, weinig vrije tijd en de pauzes ook nog even ingekort naar 1,5 uur en OOK nog eens structuurloze dagen. Zodat we zo min mogelijk in onze eigen bubbel kunnen kruipen en onze patronen doorbreken.
Maar hoe comfortabel is het om altijd in je fijne comfortabele bubbel te kruipen? Lekker uitzoomen, in je eigen gecontroleerde leventje terug duiken. Wat je altijd deed. Maar verandering komt niet als je doet wat je altijd deed.
En daar kom ik goed achter deze paar weken. Naarmate je meer vermoeid raakt, de hele dag in een groep zit met heel veel verschillende energieën ga je je ergeren. Hoe fucking irritant is diegene die altijd maar wilt praten, altijd alles weet. En hoe irritant is het dat we geen structuur hebben, onze pauzes zijn ingekort, niet weten wat gaan eten, hoe laat we gaan eten en ga zo maar door.
En ik hoor nog zo de reactie van de trainer op iedereen die even op de klaagstoel zit: “maar waarom triggert dat in jou?” en “dat is jou trigger, dat is niet probleem van diegene” en “waarom ben je op zoek naar de controle, waarom voel je je zo geërgerd, en waarom heb je dit patroon overgenomen en dit is een copy mechanism, niet jou. En dit is een adaptive mechanmism en dit is je tweede natuur, niet je eerste…… OMG ik ben triggermoe.
Maar ik weet ook dat het me zoveel brengt. Ik kan eerlijk zeggen als “NATURALLY” Nona dat ik meer kapot dan heel ben geweest de afgelopen weken. Ik kon om elk friemeltje wel huilen. Ik was al moe voordat ik de training startte en juist omdat je alles moet loslaten komt alles er als een glijbaan uit. Maar goed, ben ik niet op deze cursus om mijn authentieke zelf te ontdekken? Om dit allemaal los te laten en gewoon op reis te gaan door het helingsproces? Juist ja. Ik geloof dat als je zelf niet bent omgevallen, je ook niet goed weet hoe je anderen moet begeleiden op weg naar hun helingsproces.
Naast dat ik om elk friemeltje kon huilen, kon ik ook echt helemaal kriebelig worden van authentic relating, een game waarbij je een vraag krijgt en 2 minuten de vraag moet beantwoorden terwijl je je overbuur aankijkt. Na deze twee minuten wordt de vraag teruggekickt en mag de ander vertellen wat diegene voelde toen je je verhaal deed. Hallo confrontatie. Ik heb me nog nooit zo nerveus gevoeld om iemand zo recht in de ogen aan te kijken en te vertellen over al mijn geheimen. En ik hoor de vraag alweer in mijn hoofd: “maar, waarom voel jij de trigger en wat is gebeurd waardoor jij deze nervositeit ervaart?” Soms had ik echt even het gevoel dat ik mens wilde zijn.
Een mens zonder trauma’s, zonder tranen, diepe gesprekken en ademsessies waarbij ik bijna het kussen kapot trapte en ga zo maar door. Maar ik weet ook, deze reis is een onderdeel van wie ik ben. En wie ik wil worden. En ik weet ook dat ik nog nooit zoveel geld aan mezelf heb uitgegeven voor mijn eigen ontwikkeling. En ik dacht nog wel dat ik dat niet verdiende. Dat ik het niet waard was om het uit te geven. Ik vroeg zelfs nog aan vrienden: “hoe voelt het om zoveel geld aan jezelf uit te geven?” Kleine Noontje en grote Noontje verdienen het allebei. Om vrij te zijn.
Twijfels over jouw favoriete cursus, dromen of passies? JUST DO IT!!!!!!!!!!!!!!!! Ik bedoel, ik ben ook niet naar Indonesië verhuisd om mijn vrienden in Nederland een plezier te doen. En omdat mijn familie het zo leuk vind dat ik zo ver weg ben. Dat doe ik voor mezelf. En dat mag best. Jij mag je gelukkig voelen.
Nou, ik ga even uitrusten van mijn triggermoeheid, groepsirritaties enzovoort.
Warme zonnige knuffel,
Nona
