NaturallyNona

Ahoi voor de communicatie in Indonesië #12

“Je kunt wel wat botox gebruiken..” Daar lig ik dan, bij mijn huidkliniek in Indonesië. Met mijn reactie: “Excuse me, that’s so rude to say”. Ja, ik had een goede ervaring bij maandelijke facial. Ze heeft wel 5 keer haar excuses aangeboden, als het geen 6 keer was.

De communicatie in Indonesië is soms zo eerlijk. En HALLO je kunt toch niet zomaar ongevraagd advies geven. Of tenminste, gewoon upselling met botox spuiten terwijl ik daar lig voor mijn peeling. Onee het ging nog zo: “Where do you live in Bali?” en toen zei ik: “In Uluwatu” en toen zei ze: “aha, you can use some botox here and there and there”. Suksema, mekasi, dank je. Dit doet echt goed voor mijn eigenwaarde. En ja, misschien ben ik wat meer overrimpeld (en overromppeld) dan de gemiddelde Europese, maar ik kan er ook niks aan doen dat ik niet met een mooie Indonesische huid ben geboren. Ik wacht wel tot er ooit een natuurlijk middel komt tegen mijn mooie rimpeltjes.

Ik praat wel makkelijk, maar stiekem deed het wel een beetje pijn. IK DRAAG AL EEN PET IEDERE DAG EN IK PROBEER DE ZON ZO VEEL MOGELIJK TE VERMIJDEN. Maarja, ze heeft gelijk: ik woon in tropisch paradijs Bali.

Waarbij enerzijds de communicatie soms zeer eerlijk is, is er aan de andere kant ook total GEEN communicatie. Zo zit ik al op dag drie zonder water in huis. En ja, geen douche, toilet nada. Dus ik app mijn huisbaas op de eerste dag: “klopt het dat ik geen water heb?” waarop hij reageerde: “o ja, vergeten te zeggen, tot morgen geen water door onderhoud.” O ok, is goe.

Vervolgens liep ik een rondje met Jeppy, komt de overbuurman aanlopen: “No water, help. My wife ask me to go on the street to fix the problem” haha, ik moest lachen. Arme man. Vervolgens kwam ik hem het goede nieuws brengen dat het maar 1 dag is. 1 dag in Indonesië is nooit 1 dag, en ja welgeteld alweer drie dagen. Nou goed, gelukkig kan ik een sprong in de zee of in het zwembad maken, maar ga maar niet aan mijn haar ruiken. Daar wordt zowel ik als jij niet echt gelukkig van.

Het is deze week feestweek trouwens, want mijn laptop heeft het ook begeven. Ik voel me een beetje een zwerver in mijn eigen huis. Geen water, toilet, douche, laptop kapot, alles is een rotzooi want de schoonmaker heeft besloten om ook niet meer te komen. En nu hoor ik je denken: “dan ga je toch zelf schoonmaken…” Het is bijna niet bij te houden als je vlakbij het strand woont en zeker met een hond is het een dikke chaos. Dus het rijtje: onaardige opmerking, geen water, laptop kapot en een vies huis is ook gewoon het normale leven in Bali.

Maar nu hoor ik ook meteen weer in mijn achterhoofd: “always looking at the bright side of life” of zoiets. Vast slecht engels geschreven. Dus daar gaan we voor.

Ik ga even een potje huilen in mijn kamer WAAR DE AIRCO HET OOK AL HEEFT BEGEVEN.

Zonnige knuffel en tot de volgende,

Liefs,

Nona